Luisteren is de basis van succesvol presenteren

Mijn zeuroom Harry is ook op het tuinfeest. Ik probeer ‘m te ontwijken en doe net of ik hem niet zie. Zijn kanariegele Hawaii-shirt hou ik scherp in de gaten. Even let ik niet op. Met twee vers getapte biertjes draai ik me om en bots ik tegen Harry op. Grrrr!
Direct steekt hij van wal. Onafgebroken ratelt hij over prosessierupsen, oranjeleeuwinnen, klimaatmaatregelen, z’n vergrote prostaat… Alles passeert de revue. Even stopt hij voor een hap zuurstof. Ik grijp mijn kans: ‘Sorry, iemand wacht op dit biertje’ en voordat hij reageert ben ik al weg.

Het overkomt mij meer dan eens. Een ongevraagde tsunami
aan woorden. Van mensen die graag praten. Vooral over zichzelf. Over wat ze
allemaal weten. Wie ze allemaal kennen. Over wat goed voor mij zou zijn en wat
ik ook eens zou moeten doen… Oeverloos geouwehoer over zaken die mij niet
boeien.

Misschien kom jij ze op het zakelijke vlak ook tegen: de
ome Harry’s. Met grote stelligheid vertellen ze wat je tekort komt, wat je
nodig hebt en wat goed voor je is. Ze komen met oplossingen voor problemen,
waarvan je niet wist dat je die had. Harry’s maken je moe. Het zijn niets
ontziende energieslurpers.

Lelijke
presentaties missen vaak het mooiste ingrediënt: Luisteren!

Wil je succesvol presenteren? Geef dan de leiding aan je
doelgroep. Hun belangen en behoeften zijn jouw leidraad. Altijd!

Zij leiden.
Jij volgt.
Nooit andersom.

Als het om presenteren gaat, stel ik tegenwoordig liever vragen, voordat ik antwoorden geef. Eerst wil ik weten, waar jij mee worstelt, waar je tegenaan loopt, welke overtuigingen je belemmeren. Of welke emoties je blokkeren. En wat blijkt? Je geeft vaak andere antwoorden dan ik vooraf had bedacht.

Elke deelnemer is uniek. Daarom zijn jouw ervaringen, wensen en behoeften ook uniek. Vooraf toets ik altijd precies, waar ik je het best mee kan helpen. Elke deelnemer vertelt mij een bijzonder verhaal. Zijn eigen verhaal. Heel afwisselend en daardoor heel leerzaam.

Ik stel
vragen, omdat jij de antwoorden bezit

Ik sluit graag aan bij wat jij belangrijk vindt en waar jij behoefde aan hebt.
Met een ‘niet-weten-houding’ parkeer ik mijn veronderstellingen.
Vragen stellen doe ik op drie niveaus.

Denkniveau:

Gevoelsniveau:

Gedragsniveau:

Luisteren
gaat voor presenteren

Een presentatie is nooit alleen van jou, maar staat altijd
in verbinding met je publiek. Zonder publiek geen presentatie. Daarom is
luisteren jouw belangrijkste onderzoeksinstrument.

Passief luisteren is aanhoren wat de ander
zegt, zonder dat je aandacht hebt voor wát er gezegd wordt.
Je vraagt niet door
om de ‘verborgen’ boodschap van de ander helder te krijgen. Dit gebeurt
bijvoorbeeld wanneer je bedenkt wat je zult gaan zeggen, wanneer de ander is
uitgesproken. Of wanneer je op zoek bent naar een mogelijkheid om via het
verhaal van de ander alsnog je punt te maken.

Actief luisteren is je met oprechte
belangstelling verplaatsen in wat de ander zegt: je probeert de ander te
begrijpen. “Wat is de intentie achter de woorden? Wat maakt dat de ander
geïrriteerd, boos, verdrietig of teleurgesteld reageert?”
Je stemt je
presentatie af, op wat je hoort. Het stellen van vragen is tevens een toets of
je de ander goed begrijpt en aanvoelt.

Door jouw oprechte aandacht voelt de ander zich gekend en
is daardoor ontvankelijk voor jouw informatie. Het is de basis waarop je
publiek zich met jouw product, dienst of boodschap wil inlaten.

En vergeet niet:
Luisteren gaat een stuk makkelijker als je je mond houdt.
én
Luisteren is echt iets anders dan wachten tot iemand is uitgepraat.

Natuurlijk kennen we allemaal een eigen ome Harry. Maar heb jij zélf ome Harrytrekjes? Hoe is het met jouw luistervermogen? En hoe zet je dat in bij je presentaties?
Laat het weten.
Ik luister graag naar je :-).