Ben jij ook (onbewust) verslaafd aan problemen?

Iedereen die een probleem heeft, wil daar natuurlijk vanaf.
En wel zo snel mogelijk.
Het tegendeel blijkt echter waar te zijn!

Het was destijds als psycholoog een van mijn grootste inzichten: cliënten willen helemaal niet van hun problemen af.
Huh…, ben je nou helemaal gek geworden, zul je denken.

Natuurlijk gaven mijn cliënten vol overtuiging aan dat zij hun problemen liever kwijt dan rijk waren.
Het was voor mij dan ook onthutsend dat de praktijk het tegendeel uitwees.

Je vraagt je terecht af: Waarom zouden mensen niet van hun probleem verlost willen worden?
Maar het in stand houden van problemen blijkt nogal wat voordelen te hebben.

Voordeel 1: Vrijstelling
Een persoonlijk en maatschappelijk aanvaard probleem ontslaat je van je verantwoordelijkheid om constructief in actie te komen.

Voordeel 2: Aandacht & zorg
Je kunt er aandacht mee trekken en bepaalde zorg afdwingen. Mensen die deze zorg geven, zitten vaak met een tegengestelde rol in hetzelfde schuitje. Zij hebben elkaar nodig en zijn tot elkaar veroordeeld. Zij voorkomen zo een constructief voorbeeld voor elkaar te zijn. 

Voordeel 3: Consolideren
Uit angst voor verandering kun je lekker hetzelfde blijven doen. Want veranderen vinden we eng en doen we daarom niet graag. Ik noem dat de relatieve weldaad van de drie V’s: Veilig, Vertrouwd en Voorspelbaar.

Onthoud dat je leven begint aan het eind van je comfortzone.
Zie het moment van ongemak als een uitnodiging voor een volgende stap in je persoonlijke groei.

Een angstig gevoel ontstaat door een gebrek aan zelfvertrouwen.
Dit ligt nu eenmaal aan de basis van iedere persoonlijke groei. Het maakt niet uit wat je overkomt of hoe jij je voelt. Het zijn jouw keuzes die daarop volgen, die het uiteindelijke verschil bepalen.

Ik heb gemerkt dat klagen een belangrijk signaal blijkt te zijn.
Notoire klagers weten elkaar feilloos te vinden en klampen zich aan elkaar vast. Vol enthousiasme voeden en versterken zij een dreigend wereldbeeld. Juist deze groep mensen is verslaafd aan problemen. Ook dit is een manier om je verantwoordelijkheid te ontlopen en je anders te presenteren dan wie je écht bent.

De een heeft wat meer ellende nodig dan de ander om tot inkeer te komen.
Ik was destijds heel eigenwijs (lees angstig) en kwam pas tot inkeer na volledig te zijn vastgelopen. Ik werkte te lang met mensen op een manier die niet bij mij bleek te passen.

Ik werd gedwongen om vragen te beantwoorden als: waarom doe ik dit mezelf aan?
Wat moet er voor in de plaats komen? Wat vind ik echt leuk? Waar ben ik goed in? Hoe kan ik anderen met mijn talenten en kwaliteiten wezenlijk tot dienst zijn?

Het beantwoorden van deze vragen bleek een avontuurlijke ontdekkingsreis.
Het zorgde in mijn leven voor een radicale ommezwaai. Vol inspiratie en sterk gemotiveerd verliet ik het pad van voorspelbaarheid, vertrouwen en veiligheid.

De beloning is groot:
mijn leven verloopt tegenwoordig een stuk soepeler, eenvoudiger en overzichtelijker. Wat een verademing!

Ik ben benieuwd welke problemen jij (stiekem) in stand houdt.